Een rechter moet zijn talen spreken (een advocaat daarom ook)

Het komt vaak voor: contracten of juridische documenten in een andere taal. Vooral het Engels wordt in de zakelijke wereld vaak gebruikt.

Engelse (ver)koopcontracten

We zien het in onze praktijk geregeld, met name als het gaat om de koop/verkoop van bedrijven, en bij contracten in de ICT branche. Om een of andere reden willen sommige partijen dan liever een contract in de Engelse taal dan in het Nederlands. Laatst nog: bij de verkoop van een onderneming adviseerde Actio de verkoper. Het ging om een Nederlands bedrijf, met een Nederlandse eigenaar, en de koper was een Vlaams bedrijf. De koper wilde toch graag een Engels contract. De geheimhoudingsverklaring heette ineens een Non Disclosure Agreement en de intentieverklaring een Memorandum Of Understanding.

Vreemde taal in processtukken

Het toenemende gebruik van andere talen ontgaat de rechtspraak ook niet. Van de rechter wordt daarom ook verwacht dat hij/zij niet alleen het Nederlands machtig is. Dat gaat vrij ver; zo besliste de Hoge Raad dat het niet noodzakelijk is dat juridische documenten zoals overeenkomsten en verklaringen, die zijn opgesteld in het Engels, Duits of Frans, worden vertaald als ze worden gebruikt in een procedure voor de rechtbank. De Hoge Raad vindt dat de rechter zulke documenten moet kunnen snappen en die niet zomaar terzijde mag schuiven. Een vlotte afwikkeling van procedures vereist dat.

Bie Actio

Het vergt dus wel wat van rechters; zij moeten hun talen spreken. En wij als advocaten natuurlijk ook. Gelukkig hebben we bij Actio de nodige ervaring met het opstellen van contracten in de Engelse taal, en ook de Duitse taal zijn we machtig. En natuurlijk kuj bie Actio altied Drents proat’n!