Wat houdt de Wet normering Buitengerechtelijke Incassokosten (BIK) in?

Net als faillissementen (vorig jaar moest zelfs Neerlands trots Marlies Dekkers een doorstart maken), kapitaalinjecties in bankroete Zuid-Europese landen en eeuwen te koop staande huizen, zijn ook onbetaalde rekeningen een steeds vaker voorkomend en vervelend bijverschijnsel van de aanhoudende recessie.

Wil een bedrijf een openstaande vordering innen, of dat nou is voor een ingebouwde maar niet betaalde keuken, een jas uit de H&M-webshop of een telefoonabonnement, dan kost dat de ondernemer tijd, moeite en geld. Om dit leed te verzachten en als stok achter de deur of waarschuwing voor de volgende keer kan het bedrijf de schuldenaar incassokosten in rekening brengen. Dit kan eigenhandig of door inschakeling van een incassobureau. Omdat het ene bedrijf van deze mogelijkheid fanatieker gebruik maakte dan het andere en de incassokosten in sommige schrijnende gevallen met onvermogende, onwetende consumenten de spuigaten uitliepen, kwam de Rijksoverheid in juli 2012 met de Wet normering Buitengerechtelijke Incassokosten (Wet BIK). Sindsdien geldt voor elk bedrijf in elke branche ten opzichte van consumenten vaste tarieven voor de kosten van incasso.

Incassoregels bij consumenten

Met de vaste tarieven weet iedereen waar hij aan toe is. Simpel, maar een aantal dingen zijn goed om te weten. Allereerst gelden de nieuwe regels alleen voor schulden die na 1 juli 2012 zijn ontstaan. Dan de tarieven: de consument, zzp’er of eenmanszaak is voortaan over de eerste €2500 15% incassokosten verschuldigd, over de volgende € 2.500 10%, de € 5.000 daarna 5%, de volgende € 190.000 1% en als de schuld nog hoger oploopt, 0,5% over het meerdere. De incassokosten zijn altijd minimaal € 40, wat kan betekenen dat de consument bij een kleine schuld procentueel meer betaalt. Dit zou men als oneerlijk kunnen ervaren, maar zo zijn de regels en zo zal het spel gespeeld worden. Verder moet er eerst een kosteloze aanmaning de deur uit voordat de schuldeiser het handje op gaat houden voor de incassokosten: de ingebrekestelling oftewel veertiendagenbrief, zo genoemd omdat de debiteur na ontvangst van de brief nog veertien dagen de tijd heeft om te betalen zónder incassobureaus en andere vervelende consequenties. Het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden heeft in 2013 beslist dat ook het stilzwijgend verstrijken van deze termijn het recht geeft op inning van de incassokosten, zelfs zonder verdere aanmaning of contact met de schuldenaar.

Incassoregels bij zakelijke klanten

Tussen ondernemingen onderling geldt de BIK indien en voorzover niets anders is afgesproken. Wilt u andere tarieven of afwijkende termijnen hanteren, dan moet u dat dus van tevoren in een schriftelijke overeenkomst vastleggen. Dit kan ook in algemene voorwaarden, als die aan de wettelijke eisen voldoen en bekend zijn bij de wederpartij. De veertiendagenbrief is voor ondernemingen niet verplicht, maar bewijstechnisch altijd verstandig om wél te versturen. Er mogen geen andere kosten, zoals administratiekosten, meer in rekening worden gebracht. Het incassobedrag is forfaitair (abstract) en wordt geacht alle incasseringshandelingen te dekken. De wettelijke rente mag worden berekend over de hoofdsom, maar niet nog eens extra over de incassokosten. Voor ondernemingen en contracten met de overheid geldt de wettelijke handelsrente. Bij business to business-contracten geldt standaard een betalingstermijn van 30 dagen. Contractueel afwijken mag tot maximaal 60 dagen, als dit één of beide partijen niet benadeelt.

De Wet BIK trekt de verschillen in incassoland gelijk

In mijn ogen is de Wet BIK een duidelijk verhaal dat de verschillen die in incassoland bestonden weer gelijk trekt en rekening houdt met de positie van de consument. Wilt u meer weten wat Actio kan betekenen bij vraagstukken die betrekking hebben op incasso's? Neem dan contact op met ons kantoor in Assen of Hoogeveen.